معمای حمله به مراکز دیپلماتیک در جمهوری اسلامی ؟

محمد باقر نوبخت سخنگوی دولت اعتدال در نشست خبری هفتگی خود با رسانه های کشور در خصوص اعدام شیخ نمر توسط دولت عربستان اظهار داشت : اقدام عربستان قابل نکوهش و محکومیت است و ما هم از سوی دولت اتفاقی که برای شیخ نمر پیش آمد را محکوم کردیم اما از طرفی دولت به هیچ وجه رفتارهای غیرقانونی و غیر مدنی را تائید نمی کند. اتفاقی که در حمله به سفارت عربستان به وجود آمد در جهان یک چهره غیرواقعی از ملت بزرگ ، فهیم و با تمدن ایرانی ترسیم کرد و دولت حتماً از عاملان این اتفاق شکایت خواهد کرد. وی در پاسخ به سوال خبرنگاری مبنی بر اینکه آیا ممکن است این اتفاق به عوامل ماورایی ارتباط داده و پرونده آن بی نتیجه مختومه شود، گفت: باید در ماهیت کسانی که این کار را انجام دادند و مسیر را به نفع بهره برداری عربستان عوض کردند تردید کنیم. عقل ایجاب می‌کند که انسان تردید کند که کسانی حساب شده و نفوذی این کار را انجام داده اند؛ چرا که هیچ ایرانی غیرتمندی سفارتی را که در پناه کشور ماست و خاک آن کشور محسوب می‌شود مورد حمله قرار نمی دهد البته ممکن است بعضی ها هم تحت تاثیر قرار گرفته و احساسی شده باشند.

شایان ذکر است که مطابق معمول و براساس یک سنت دیرینه در نظام اسلامی تهران وقتی اقدامی فضاحت بار و ضد منافع ملی اینچنینی رخ می‌دهد که به هیچ وجه نمی‌توان آن را توجیه کرد و یا به مخالفان سیاسی داخلی نسبت داد، جریان اقتدارگرای حاکم و دستگاه تبلیغاتی در اختیار بلافاصله آن را به عوامل مشکوک خارجی نسبت می‌دهند. به عنوان نمونه به خاطر داریم که چگونه قتل ندا آقاسلطان به سرویس‌های جاسوسی انگلیس و آمریکا نسبت داده شد و قتل‌های زنجیره‌ای بلافاصله توسط رهبری نظام در نماز جمعه و سپس رسانه‌های در اختیار به موساد نسبت داده شد. اقدام ضدمصالح ملی حمله به سفارت عربستان سعودی که هدیه‌ای بس ارزشمند به حاکمان این کشور به شمار می‌آید،‌ از این قاعده مستثنی نیست. پس از گذشت یکی دو روز از این اقدام و آشکار شدن تدریجی ابعاد ضد ملی آن برخی فرماندهان رده دو و سه سپاه و نیز اقتدارگرایان افراطی از مشکوک بودن این حادثه و دست داشتن سرویس‌های اطلاعاتی انگلیس و موساد در آن خبر می‌دهند. این مواضع و اظهار نظرها یادآور آن مثل است که دزدی که جمعیت در پی وی می‌دوید برای در امان ماندن فریاد می‌زد آی دزد آی دزد تا نگاه جمعیت را از خود به سوی فردی نامعلوم منحرف کند. در چنین حوادث ضد ملی تحلیل‌های دائی جان ناپلئونی و ارجاع مسؤلیت آن به عوامل دشمن، معمولاً توسط کسانی تبلیغ بیان می‌شود که می‌کوشند دست‌های آلوده خود را پنهان کنند.