حسین موسویان عضو سابق تیم مذاکرهکننده هستهای، دیپلمات سابق و سخنگوی شورای امنیت ملی در دوره حسن روحانی در گفتوگو با روزنامه «وقایع اتفاقیه» گفته است: من احساس میکنم آقای ظریف در جریان برجام سرخورده شدند و توقع اینکه از سوی خودیها متهم به خیانت و مزدوری شوند، نداشتند؛ ضمن اینکه با دیدن دعواهای جناحی داخلی هم محتاط شدهاند. بالاخره وقتی در صحن مجلس به شخصیتی مانند آقای صالحی میگویند خاکت میکنیم و سیمان رویت میریزیم، هر آدم عاقلی محتاط میشود. شایان ذکر است که آقای موسویان، یکی از افرادی است که در ایالات متحده آمریکا به سر میبرد اما بیشترین اظهارنظرها درباره موضوع هستهای را انجام داده است. وی براینباور است، که برجام موضوعی جناحی نبوده و نیست و اساس نظام جمهوری اسلامی با آن موافقت داشته است.
حال آیا واقعا سرخوردگی آقای ظریف بعد از دو سال هدایت سکان مذاکرات هستهای ناشی از انتقاد منتقدین است؟ آیا اعتراف رئیس بانک مرکزی جمهوری اسلامی به «تقریبا هیچ بودن نتیجه برجام» ناشی از همین موضوع است؟ یا اینکه دلایل واقعی این سرخوردگی را باید در جای دیگری جستوجو کرد؟
در این راستا مقاله نویس کیهان از نشریات وابسته به بیت خامنه ای نوشته است : نه، آقای موسویان؛ سرخوردگی دولت از انتقاد دلسوزان نیست. سرخوردگی ناشی از سهلاندیشی در شناخت شیطان و جبهه دشمن است؛ و ناشی از این سهلاندیشی که آمریکا دیگر شیطان اکبر نیست و میتوان با او تعامل کرد و با لبخند از آن امتیاز گرفت؛ سرخوردگی از این است که بعد از پیادهروی با دشمن و فرو ریختن عزت یک ملت مقاوم، و سوء استفاده دشمن از این تصویر برای شکستن هیمنه انقلاب، تحریمها ترک برنداشت. سرخوردگی از این است که دستاوردهای هستهای نظام پای میز معامله برده شد اما هدف اصلی از مذاکره یعنی رفع تحریمها حاصل نشد. سرخوردگی از این است که رئیسجمهور محترم به آمریکای بدعهد و غیرقابل اعتماد، اعتماد کرد و قبل از باز کردن پیچ و مهرههای صنعت خون داده و شهید داده هستهای، لبخند گرگها، جای گرفتن تضمین کتبی از رئیسجمهور آمریکا را گرفت و با وزیر خارجه آمریکا زیر پرچم عکس یادگاری گرفته شد. سرخوردگی از این است که برای انتخابات ریاستجمهوری 96 دولت چیزی برای عرضه ندارد. سرخوردگی از این است که امروز نه تنها آمریکا که بحرین هم برای ما شاخ و شانه میکشد و او کاری از دستش برنمیآید. سرخوردگی از این است که دولت هر چه جلوتر میرود، رد پای آمریکا را در ایجاد مشکل در ارتباطات تجاری و اقتصادی ما با سایر دولتها به ویژه اروپاییها بیشتر میبیند، اما نمیتواند این واقعیت را که ریشه در سهلاندیشی دارد، اعلام کند؛ سرخوردگی از اعترافات رئیسجمهور اتریش و امثال او در آستانه سفر منتفی شده دکتر روحانی به آن کشور است. سرخوردگی از این است که این روزها دور اروپا را میگردند اما در این سفرها به غیر از چند عکس یادگاری و یا تفاهمنامههایی روی کاغذ در روی زمین چیزی حاصل نمیشود.
Leave a Reply