درحالی‌که منطقه خاورمیانه در التهاب و جنگ‌های مستقیم و غیرمستقیم و نزاع‌های نیابتی و مخاصمه‌های رویاروی بسر می‌برد، ادبیات سیاسی آقای خامنه‌ای رهبر نظام حاکم بر ایران را می‌توان به ریختن نفت بر آتش شبیه دانست. در چنین بستر و وضعیتی،تکیه بر گفتار خشمگین و تعابیر بی‌ادبانه و ادبیات پرخاشگرانه، تحقیرآمیز و توهین‌آلود چه نسبتی با منافع ملی و امنیت کشور برقرار می‌کند؟ این ادبیات و رفتار جاه طلبانه رهبرجمهوری اسلامی بیش از پیش ایران را در میان کشورهای اسلامی منزوی می‌کند و موجب نزدیکی فزاینده و تعمیق مناسبات دولت‌های اسلامی با تل‌آویو و تکوین جبهه‌ای غریب و غیررسمی علیه ایران می‌شود. این سخنان و اقدامات شخص خامنه ای درحالی رخ می‌دهد که اکثریت مردم جامعه و رسانه ها از امکان نقد هرم قدرت در ایران محروم‌اند. نه مجلس مستقل و شجاعی وجود دارد که به بررسی مواضع رهبری نظام بنشیند؛ نه مجلس خبرگان واقعی که کارنامه رهبری را ارزیابی و نقد و اصلاح کند؛ نه آزادی و امنیت برای مطبوعات و کارشناسان موجود است که گفتار و کردار سیاسی رهبری نظام را مورد تأمل قرار دهند.
در چنین شرایطی، آقای حسین موسویان، دیپلمات سابق و از دوستان حسن روحانی که این روزها در آمریکا در حال شکل دادن و توسعه لابی جمهوری اسلامی می باشد در مصاحبه‌ای تصریح کرده که وضعیت فعلی خاورمیانه به سمت اضمحلال قدرت و توان و ظرفیت کشورهای اسلامی منطقه خاورمیانه پیش می‌رود؛ وضعی که به باور وی اسرائیل برنده نهایی آن خواهد بود. وی در مقام جمع‌بندی نتایج استمرار وضع کنونی، به دو مورد اشاره کرده است: 1- عمیق‌ترشدن اختلافات و گسترش دامنه برخوردهای قومی و مذهبی بویژه بین شیعه و سنی 2- افزایش خصومت و تنش بین قدرت‌های جهان اسلام همچون عربستان و ایران. موسویان ضمن ابراز نگرانی از اجرای یک سناریوی بزرگ در منطقه خاورمیانه که ظاهر آن رقابت ژئوپلیتیکی قدرت‌های منطقه و باطن آن فروپاشی قدرت‌های اسلامی منطقه خاورمیانه است، ابراز عقیده کرده که شرایط منطقه به‌گونه‌ای است که هیچ کشوری در منطقه نخواهد توانست ساختار منطقه را به نفع خود تغییر دهد و درنهایت همه بازنده خواهند بود.
شایان ذکر است که آقای مهدی کروبی از رهبران جنبش سبز که در حصر خانگی بسر می برد در نامه ای که در فروردین‌ماه گذشته به حسن روحانی نوشته است متذکر شده بود که متاسفانه جاه‌طلبی و ریاست برخی را چنان فراگرفته که حد و مرزی برای هواهای نفسانی خود قائل نیستند و ثروت و فرزندان این ملت را قربانی مطامع بلندپروازیهای خود در منطقه قرار داده‌اند.
Leave a Reply