در میان این یاران علی خامنه ای رهبر نظام ولی فقیه ،از قاتل جماعت پیدا می کنید (سید ابراهیم رییسیِ آستانقدس رضوی) تا آیت الله های دزد ( حائری شیرازی و امامی کاشانی) تا ورشکسته های سیاسی و مال مردمخور(مصباح یزدی و موحدی کرمانی) و تا….
از همه ی مردم ایران می پرسم: از این جماعت، آبی آیا برای ایران گرم شده است و می شود؟ هرگز. ناگزیرم فریاد بزنم: آهای ای همه ی آنانی که زخم خورده و ورپریده ی این نظام مقدس اید، و ای همه ی آنانی که خودتان را انسان می دانید، و ای همه ی آنانی که ادعای خردمندی دارید، شما را بخدا، این که آیا سرنوشت مملکتی بند امضای اینان و بند ضرب و زور سردارانی از همین جنس باشد، توهین به “شعور” ایرانیان نیست؟ اینان را چه به مجامع جهانی؟ و چه به داد و ستدهای بین المللی؟ و در یک قلم، آخوند را چه به سانتریفیوژ؟ بگویم آیا سهم ملایان حکومتی در این گردونه چیست؟ اینانی که از اداره ی یک مغازه ی خوار بار فروشی عاجزند، چگونه است که اداره ی یک کشوری به اسم ایران را در اختیار دارند؟ رازش در این است که در پس و پشت این ملایانِ جلوی دوربین ها و میکروفن ها، جماعتی ابن الوقت و هفت خط و زیرک هستند که امضاها را از اینان می گیرند و مابقی کارها را خودشان سامان می دهند. همه ی قاچاق ها و دلالی گری ها و زد و بندها را همان هفت خط ها و زیرکتر ها دست بدست می کنند و امضایش را از همین ملایان می گیرند. وقتی قرار باشد مردمی بر زمینِ گرم بیچارگی بخورند، اختیارشان بدست ملایانی چنین می افتد.
Leave a Reply