اگر جمهوری اسلامی، به شرارت های خود و راهزنی دریایی اش، ادامه دهد،چه خواهد شد؟

رژیم در یک آبراه بین المللی و اطراف آن ، طی دو ماه گذشته، به ده کشتی ، به طرق مختلف (خرابکاری، گروگانگیری) حمله نموده است. کاسه صبر آمریکا و متحدین اش، به سر رسیده،اکنون مجبورند که این عضو متجاوز سازمان ملل متحد را تنبیه نموده،به مراکز قدرت رژیم اعم ازاتمی و سپاه حمله نمایند. رژیم نیزمجبورست تمام نیروهای سرکوب (سپاه و بسیج و..) را وارد میدان کند تا از خود دفاع نماید. همزمان اکثر اعضای هرم قدرت و قشر ثروتمند وابسته به مافیای قدرت نیز فرار را بر قرار ترجیح داده، با ثروت های بادآورده جهت ادامه حیات زالو صفتانه خویش به خارج متواری میگردند، علی می ماند و حوض اش،در نتیجه مردم ایران در فقدان نیروهای سرکوب و پشتیبان و لجستیک رژیم وارد صحنه شده،فرصت میدان میلیونی برای سرنگونی این فرقه تبهکار راغنیمت می شمارند.

-بعد از حملات تند لفظی تیم ترامپ به رژیم که عمدتاً بخاطر حمایت از مردم ایران بود تا بدانند، در قیام علیه رژیم تنها نیستند، اکنون صبوری های سیاسی و حکیمانه پرزیدنت ترامپ، در برابر شرارت های رژیم ،به بار نشسته و سرانجام توانسته افکار عمومی داخل و خارج از آمریکا را با برنامه های آتی خود،علیه رژیم،همانند و همسان نماید. دو راه برای رژیم باقی می ماند،یا جنگ و پایان ماجرا و مرگ رژیم (ترامپ نهایت سعی خود را بکار بردتا هزینه اقدام نظامی علیه رژیم را با متحدین اش، سرشکن کندکه موفق شد.)  یا تن دادن به تسلیم و خوردن جام زهرهای متعدد که آنهم پایان ماجرا و مرگ نهایی رژیم را در پی خواهد داشت. حتی ترامپ ،پس از چند اقدام ضروری مشابه،عربستان را نیزمتقاعد نمود بعد از قریب دو دهه مقاومت سرانجام بخرج ریاض با حضور نیرو و مهمات نظامی آمریکا درعربستان موافقت نموده و نیز تشکیل پلیس بین المللی برای حفاظت از تنگه هرمز و باب المندب متشکل از دول منطقه و دیگران را بنا نماید تا در آن روز موعود بکار گرفته شود.

سرانجام آنکه: طغیان رژیم،با راهزنی دریایی،بستن غیر مستقیم  تنگه هرمز،بجای تحقق تهدید مین گذاری سابق ، با حمله به کشتی ها و کشاندن آنها به آبهای داخلی ایران بمنظور گروگانگیری – باجگیری بر خلاف حقوق دریاها و علیه قوانین بین المللی،از جمله مقوله های اصل 42 فصل هفتم منشور ملل است که بزودی به بارمی نشیند.

على اكبر اميد مهر

#كمپين_سفارت_سبز

🆔 @sefaratsabz